Vrije dinsdag anders als gepland

Dag 72 Dinsdag 10 juni 2014

Vandaag waren we weer lekker vrij, uitslapen werd het niet want half 8 zouden we met iemand mee rijden naar orimattilla. Zoals normaal zijn we altijd aan de late kant, dus dat was nu ook voor ons. Met gehaast ons ontbijt maar maken, en mee nemen voor onderweg plaats van op ons gemak opeten. Met precies op tijd aankomen bij de auto waren we blij dat we zaten. De huismoeder van Natascha had ons op het busstation afgezet. Wachtend op de bus hebben we ons ontbijt gegeten. We gaan vandaag naar Lahti eigelijk was de bedoeling naar het eilandje te gaan, maar aangezien het niet heel goed weer aangaf, zouden we er alleen heen gaan maar niet zwemmen. Komen we op het station ook nog een begeleider van Tapola tegen, de bus reed maar raar en keerden en weer terug, maar we zijn veilig op Lahti aangekomen. Eerst zouden we naar de haven zoeken, onderweg hebben we een leuke route gewandelt. Kwamen we allemaal jonge eendjes tegen, met hun mama en papa. Bij de haven aangekomen zijn we gaan vragen waar de boot naar het eiland zou vertrekken. Dat was dus een tegenvaller, er vaart vandaag geen boot! Dus onze plannen gingen niet door, tja wat doe je dan als vrouwen in een winkelcentrum? Shoppen, dan maar weer, wat we helemaal niet erg vinden! Maar eerst gezellig een broodje eten aan de waterkant, bij de haven. Met een vreselijk geluid van meeuwen, het leken wel kraaien door het geluid. Daarna zouden we het koffie huis Roberts Koffie huis opzoeken. Dat lijkt een beetje op Starbucks, alsof we nog niet genoeg koffie drinken in Finland. Naar de weg vragen aan Finnen die niet echt wilde antwoorden en helpen, en te verlegen zijn om Engels te spreken, en die wel reactie gaven, dan zeggen ze sorry ik spreek geen Engels, maar dat wel in het Engels zeggen. Dan denk ik wat dan wel, Arabisch? Maar we kunnen er beide om lachen, en niet getreurd we vragen gewoon verder. Ondertussen dwalen we af naar een marktje die Natascha ziet, waar 6 kramen opstaan 3 groente en fruit, 1 chinees, en 2 van kleren uit god weet welke tijd het stampt. Dat was dus geen succes, maar er was een beleefde Fin die ons de weg aanwees, en zelfs een stukje met ons mee liep. Na nog enkele meters door te hebben gelopen en nog 2 keer te hebben gevraagd hebben we eindelijk het koffiehuis gevonden. Dat moest wel heel speciale koffie geven, voor wat wij er allemaal vooraf hebben gelopen. En dat was het ook, wat was die lekker en inderdaad gelijk aan Starbucks. Niet te vergeten hoort er ook een lekker gebakje bij, dus dat ook nog maar even besteld. Na even lekker te hebben uitgerust van de hele wandeling die we hebben gemaakt, gaan we maar opzoek naar de winkels. We hadden de eerste 2 keren in Lahti maar slecht gekeken, want er waren veel meer winkels dan wij dachten in het overdekt winkelcentrum. Maar dat is voor ons natuurlijk super leuk, winkel in winkel uit en soms een tasje erbij in de hand. Dan is het wel even tijd voor een kleine brake, we zijn ergens in het winkelcentrum een lekkere smoothie gaan pakken. Natuurlijk hebben we onze plek goed uitgekozen, want we zien een best aangename plek, met aangename kerels. :) Er zitten toch wel enkele knappe Finne tussen! Alleen das pech, de jongens zijn weg. We willen plaats nemen en er waren alleen nog maar lege tafelsl. Maarja niet getreurd, we hebben hun knap uitzicht niet nodig. Onze gezelligheid, maakt alles goed. Nadat de glazen leeg zijn, gaan we weer verder waren we waren gebleven, winkelen. Nog enkele winkels hebben gehad en meer aangevulde tassen erbij te hebben, word het toch echt tijd om eens middag te gaan eten. Wat we eigenlijk al geen middag meer noemen. Een heerlijke grote brood gehad bij Subway wat bekend is voor ons. Daarna zijn we maar richting het busstation gaan lopen. Ondertussen nog een winkel bezocht waar we wel heel lang zijn geweest. Wat hadden we lol daarbinnen. Maar daar hebben Natascha en ik wel ons Fins souvenirtje gevonden, waar we allebei super blij mee zijn. We hebben nog even moeten wachten op de bus, en ja hoor we kregen de zelfde buschauffeur die geen moeite doet om Engels te spreken. Maar niet getreurd we weten de weg, wat het kost en wat het betekend in Fins. Onderweg heerlijk geslapen waar ik wel aan toe was, en mijn voetjes ook aan rust. Aangekomen met een slaaphoofd in Orimattilla gaan we naar de supermarkt, om een lekkere bak aardbeien te kopen. Wat hadden we daar zin in! En ondertussen nog even lekker opgesnoept. Wachtend op de taxi, maar geen probleem daar hebben Natascha en ik de oplossing voor. Een hand alle nagels lakken. Tja wat doe je dan, dan de andere hand maar terug op Tapola afmaken. Eenmaal weer terug in Tapola ga ik koken, en Natascha de overige kaarten schrijven! Wat een geklungel met koken, aardappelen glippen uit mijn handen, vlees brand aan. Zout vergeten bij de broklelie te doen, aardappelen niet gaar. Maar ach het smaakte met wat saus haha, wat was ik vandaag een slechte kok. Na het eten, nog even de overige kaarten afgeschreven en ze mogen op de post! Daarna maakt het gebak bij de koffie wel weer goed. Gebak alweer, ja alweer je moet goed voor jezelf zorgen word er altijd gezegd, en dat doen we! Nog gezellig met Mama geskypt, en daarna was het echt tijd om naar bed te gaan.